Jakobus 1:13-15 (1953 Vertaling)
In hierdie verse verduidelik Jakobus die oorsprong en dinamiek van versoeking. Hy vestig die aandag op die bron van versoeking en die gevolge daarvan, wat lei tot ’n dieper verstaan van die stryd teen sonde.
Jakobus begin met ’n baie duidelike stelling: God is nooit die bron van versoeking nie. Versoeking is iets wat tot sonde en kwaad lei, en God is heilig en regverdig – Hy kan nie met die kwaad verbind word nie. Dit beteken dat wanneer gelowiges versoek word, hulle nie God die skuld daarvoor kan gee nie.
Versoeking ontstaan vanuit die sondige begeertes binne die mens self. Jakobus gebruik sterk beelde om die proses van versoeking te beskryf. Die mens word “weggesleep en verlok” deur sy eie begeertes – woorde wat visvang of jag oproep, waar ’n prooi deur aas in die strik gelok word. Hierdie interne stryd wys dat die wortel van versoeking in ons eie sondige natuur lê, nie in eksterne omstandighede of in God nie.
Jakobus gebruik die beeld van ’n geboorteproses om die uitwerking van versoeking te beskryf. Begeerte word bevrug en bring sonde voort, en wanneer sonde volgroei is, lei dit tot die dood. Hierdie vloei wys hoe gevaarlik dit is om met sonde te speel – dit begin klein, maar groei totdat dit katastrofiese gevolge het. Die finale uitkoms van onbekeerde sonde is geestelike en ewige dood.
Die teks herinner ons aan die ernstige realiteit van ons sondige natuur en die gevaar van versoeking. Wees waaksaam oor jou eie begeertes en erken dat die stryd teen sonde begin binne-in jou hart. Bid daagliks vir God se genade om versoekings te herken en te weerstaan, en vul jou gedagtes met God se Woord sodat jy voorbereid is vir die aanslae van sonde.
In die gesin is dit belangrik om mekaar te help om versoekings te identifiseer en te hanteer. Ouers kan kinders leer hoe om te onderskei tussen versoekings en beproewinge, en hulle wys op die gevare van sondes wat groot gevolge kan hê. ’n Kultuur van eerlikheid en gereelde gebed in die gesin help om versoekings vinnig aan te spreek.
In ’n geloofsgemeenskap moet daar ’n kultuur van dissipelskap wees waar gelowiges mekaar bemoedig en verantwoordbaar hou in die stryd teen sonde. Leer en vermaan mekaar in die gemeente om nie ander of God die skuld te gee vir hulle stryd met sonde nie, maar om hul eie harte te ondersoek en die Heilige Gees te vertrou vir oorwinning oor versoekings.
Hierdie teks is ’n belangrike waarskuwing vir ’n kultuur wat soms die neiging het om eksterne oorsake vir morele verval die skuld te gee. Jakobus herinner ons dat die wortel van versoeking en sonde binne ons eie harte lê. As volk moet ons aanspreeklikheid neem vir ons eie dade en sonde, en terugkeer na ’n lewenstyl wat gegrond is in God se Woord en beginsels.
Jakobus 1:13-15 is ’n dringende oproep tot selfondersoek en heiligheid. Versoeking is ’n werklikheid wat elke mens ervaar, maar Jakobus wys dat dit ontstaan uit ons eie sondige begeertes. Hierdie proses van versoeking, sonde, en uiteindelik dood is gevaarlik en moet met erns aangespreek word. God versoek ons nooit, maar Hy bied deur Christus en die Heilige Gees die krag om versoeking te oorwin. Ons moet waaksaam wees, op God vertrou vir oorwinning, en lewe as getuies van Sy genade en heiligheid!
Alistair van Heerden (Medewerker van Begrond)