Jakobus 3:1-5 (1953 Vertaling)
Jakobus begin hierdie gedeelte met ’n ernstige waarskuwing, spesifiek gerig aan leermeesters. Hy beklemtoon dat hulle ’n groter verantwoordelikheid het, aangesien hulle woorde ’n invloed op ander het en hulle gevolglik ’n strenger oordeel sal ondergaan. Hierdie waarskuwing is nie beperk tot formele onderrig nie; dit geld vir almal wat ’n invloed op ander uitoefen deur hulle woorde. Die rede vir hierdie ernstige oproep is dat ons almal dikwels struikel in ons woorde. Woorde het mag om mense op te bou of af te breek, en niemand is volkome in beheer daarvan nie. Jakobus beklemtoon dat as iemand sy tong ten volle kan beheer, hy ’n volmaakte man sou wees, omdat die tong ’n direkte weerspieëling is van wat in die hart leef.
Hy gebruik treffende beelde om die krag van die tong te beskryf. Hy vergelyk dit met ’n stang in ’n perd se bek – ’n klein instrument wat ’n groot en sterk dier beheer. Op dieselfde manier beheer ’n klein roer ’n groot skip, selfs te midde van sterk winde. Net so, sê Jakobus, het die tong, al is dit klein, ’n buitengewone invloed oor die hele lewe. Dit kan ’n mens se rigting bepaal, net soos ’n roer ’n skip stuur. Maar die tong se mag is nie net beperkend tot rigting nie – dit het ook die vermoë om groot skade te veroorsaak. Jakobus gebruik die beeld van ’n klein vuurtjie wat ’n groot bosbrand veroorsaak. Hierdie beeld is treffend, want net soos ’n enkele vlam ’n wye gebied kan vernietig, kan ’n enkele woord lewens verwoes.
Hierdie gedeelte roep verskeie belangrike vrae na vore oor hoe ons woorde ons eie lewens en dié van ander beïnvloed. Waarom dink jy waarsku Jakobus spesifiek oor leermeester wees? Hierdie waarskuwing herinner ons daaraan dat mense wat onderrig en leiding gee, ’n groter invloed het en dus verantwoordelik gehou word vir die effek van hulle woorde. In ons daaglikse lewe beïnvloed ons woorde mense op verskillende maniere. Ons kan ander bemoedig en versterk deur liefdevolle en wyse woorde, of ons kan skade aanrig deur kritiek, skinderpraatjies, of leuens. Watter positiewe en negatiewe voorbeelde van die tong se invloed sien ons in ons gemeenskap? Ons sien hoe woorde vrede kan bring en mense kan inspireer, maar ons sien ook hoe valse nuus, haatspraak en roekelose uitlatings verwoesting kan saai. Hoe kan ons leer om ons woorde beter te gebruik tot eer van God? Dit begin met ’n bewustheid van die mag van ons woorde en ’n doelbewuste besluit om dit reg te gebruik – deur waarheid te praat, ander op te bou en in liefde en nederigheid te kommunikeer.
Hierdie gedeelte daag ons uit om ons eie spraakgewoontes te ondersoek en te vra: Gebruik ek my tong tot eer van God of bring ek skade met my woorde? Ons moet doelbewus wees om ons woorde te gebruik vir goed en nie vir kwaad nie. Dit beteken dat ons moet let op hoe ons praat in ons gesinne, in ons werksplekke, en in ons gemeentes. Die manier waarop ons met ander kommunikeer, weerspieël ons geloof. Verder moet ons bid vir selfbeheersing oor ons tong. Ons woorde kan dikwels uit emosie of impuls gesê word, maar die Heilige Gees gee ons die krag om met wysheid en liefde te praat. Ons moet ons gedagtes en woorde deur God se Woord toets, sodat ons woorde ’n bron van seën vir ander kan wees.
Om die beginsels van Jakobus 3:1-5 uit te leef, moet ons ons woorde doelbewus gebruik om ander te bou en nie af te breek nie. Dit beteken dat ons minder moet kla en meer moet dankie sê, minder moet skinder en meer moet bemoedig, minder moet oordeel en meer in liefde moet praat. Wanneer ons ons woorde beheer en in gehoorsaamheid aan God gebruik, word ons lewens ’n getuienis van Sy wysheid en genade. Ons moet bid dat ons tong nie ’n vuur van vernietiging sal wees nie, maar ’n instrument van seën en waarheid tot eer van God.
Alistair van Heerden (Medewerker van Begrond)