Jakobus 2:18-22 (1953 Vertaling)
Jakobus wys in hierdie gedeelte op die intieme verhouding tussen geloof en werke. Hy beklemtoon dat geloof en werke nie opponente is nie, maar bondgenote wat saamwerk om ware geloof te bevestig. Jakobus antwoord die moontlike beswaar van iemand wat sê: “Jy het geloof, en ek het werke.” Sy antwoord is eenvoudig en kragtig: “Wys my jou geloof sonder jou werke, en ek sal jou my geloof uit my werke wys.” Ware geloof is nie net ’n innerlike oortuiging of ’n mondelinge belydenis nie; dit word sigbaar gemaak en bewys deur dade wat getuig van gehoorsaamheid aan God.
Hy gebruik Abraham as ’n voorbeeld van hierdie dinamiek. Abraham het reeds geloof gehad toe God hom geroep het, maar sy geloof is volkome verklaar en versterk deur sy bereidheid om Isak, sy seun, te offer. Hierdie daad was nie net ’n bewys van sy geloof nie, maar ook ’n vervulling daarvan – sy geloof het in aksie oorgegaan. Jakobus wys dus dat werke nie in stryd is met geloof nie; eerder is werke die natuurlike uitvloeisel van ware geloof. Wanneer geloof en werke saamwerk, word God verheerlik, en die gelowige se verhouding met Hom verdiep.
Hierdie teks herinner ons dat geloof nie net iets is wat ons verklaar of internaliseer nie – dit moet praktiese implikasies hê. Net soos Abraham, word ons opgeroep om ons geloof uit te leef deur dade van gehoorsaamheid aan God. Hierdie dade hoef nie altyd dramatiese opofferings te wees nie; dit kan eenvoudig wees, soos om iemand in nood te help, tyd af te staan om na iemand te luister, of op te tree in liefde en genade wanneer ons versoek word om hard en selfgesentreerd te wees.
In ons daaglikse lewe moet ons bewus wees van hoe ons geloof uitgeleef word. Is daar sigbare getuienis in ons optrede dat ons werklik op God vertrou? Wanneer ons ander dien, gee, of selfs in moeilike omstandighede volhard, wys ons dat ons glo in die God wat ons geroep het en dat Sy wil groter is as ons eie.
As gesinne en gemeentes moet ons mekaar aanmoedig om geloof en werke te verenig. Dit begin deur te leer dat werke nie opsioneel is nie, maar ’n natuurlike gevolg van ware geloof. Deur goeie dade te doen – of dit nou is deur diens aan die armes, bemoediging van ander, of gasvryheid – wys ons nie net ons geloof nie, maar inspireer ons ander om dieselfde te doen.
Hierdie beginsel vra ook dat ons bereid moet wees om persoonlike offers te maak, net soos Abraham. Soms vra God van ons om iets prys te gee – ons tyd, ons gerief, of selfs ons eie planne – om Sy wil te gehoorsaam. Hierdie opofferings is nie leeg of betekenisloos nie; dit is die manier waarop ons geloof werklik lewendig word.
Jakobus 2:18-22 leer ons dat geloof en werke hand aan hand gaan. Soos Abraham se geloof volkome gemaak is deur sy dade, word ons geloof bevestig en versterk wanneer ons gehoorsaam optree. Ons moet nie probeer om geloof en werke van mekaar te skei nie, maar eerder in alles wat ons doen, wys dat ons geloof in Christus werklik en lewendig is. Laat ons met vrymoedigheid en vreugde leef as mense wie se geloof deur ons dade gesien word – tot eer van God en tot seën van ander.
Alistair van Heerden (Medewerker van Begrond)