Jakobus 2:25-26 (1953 Vertaling)
Jakobus sluit sy bespreking van geloof en werke af met die verhaal van Ragab, ’n vrou wie se geloof deur dade bewys is. Sy verwelkom die boodskappers van Israel toe hulle Jerigo verken het, en sy het haar eie lewe en veiligheid op die spel geplaas om hulle te beskerm en veilig te laat ontsnap. Ragab was ’n Kanaänitiese vrou met ’n reputasie as ’n prostituut, maar haar geloof in die God van Israel het haar ’n plek gegee in die geskiedenis van God se volk. Jakobus wys dat haar geloof nie bloot ’n innerlike oortuiging was nie, maar iets wat haar tot aksie gemotiveer het. Hierdie dade het nie net haar eie lewe gered nie, maar ook dié van haar familie.
Jakobus maak sy punt duidelik: “Want soos die liggaam sonder die gees dood is, so is ook die geloof sonder werke dood.” Ragab se verhaal illustreer dat ware geloof altyd sigbaar word deur dade van gehoorsaamheid, selfs al verg dit moed en die oorwinning van persoonlike vrees. Haar optrede was ’n getuienis van haar geloof in die God van Israel en Sy vermoë om te red.
Ragab se storie herinner ons dat God gewone mense gebruik om Sy planne uit te voer – selfs dié wat deur die wêreld verag word. Haar agtergrond as ’n Kanaänitiese vrou en ’n prostituut het haar volgens menslike standaarde uitgesluit, maar haar geloof in God het haar ’n plek gegee in Sy volk en selfs in die geslagslyn van Jesus (Matt. 1:5). Hierdie waarheid behoort ons te inspireer: niemand is te onwaardig of te onbelangrik om deur God gebruik te word nie. God roep ons nie omdat ons kwalifiseer nie, maar omdat Hy ons genadig uitkies en toerus vir Sy werk.
Soos Ragab, moet ons bereid wees om geloof in aksie om te sit. Dit kan beteken om ander te dien, ’n risiko te neem om die waarheid te verdedig, of om op te tree in gehoorsaamheid aan God se roeping, selfs wanneer dit onsekerheid of persoonlike koste behels. Ragab se geloof het haar gedryf om moedig te wees, en ons word geroep tot dieselfde moedige gehoorsaamheid.
In ons daaglikse lewens moet ons vra hoe ons geloof deur ons dade sigbaar word. Is ons bereid om op te tree wanneer God ons lei, selfs al voel ons onbekwaam of bang? Is ons bereid om ons tyd, energie, of selfs ons reputasie op die spel te plaas om ander te help of om God se wil uit te voer? Ragab se voorbeeld wys dat gehoorsaamheid, selfs in klein en spesifieke dade, kragtige gevolge kan hê.
Laastens moet ons besef dat geloofsgehoorsaamheid nie net ons eie lewens raak nie, maar ook die lewens van diegene rondom ons. Ragab se optrede het haar hele familie gered. Ons gehoorsaamheid aan God se roeping kan ook die redding, hulp, en seën van ander beteken – of dit nou in ons gesinne, kerke, of gemeenskappe is.
Ragab se geloof in aksie, soos Jakobus dit beskryf, is ’n kragtige herinnering dat God gewone mense gebruik om buitengewone dinge te doen. Haar storie wys dat geloof wat met werke saamwerk, lewens verander – nie net ons eie nie, maar ook dié van ander. Laat ons soos Ragab bereid wees om met moed en gehoorsaamheid op te tree, wetende dat God ons kan gebruik vir Sy heerlikheid en vir die redding en seën van ander. Geloof sonder werke is dood, maar geloof in aksie is lewend en bring vrugte voort wat God verheerlik.
Alistair van Heerden (Medewerker van Begrond)